Rozdział XX

Rozdział XX

 Spoglądałam na nią z wielkim obrzydzeniem. Ubrana była nie w moim stylu, a jej uroda przypominała plastikową laleczkę.
- Jesteś ładniejsza niż sobie wyobrażałam ! - odparła lekko się śmiejąc.
- Nawzajem - odpowiedziałam z sztucznym uśmiechem.
- Może idziemy potańczyć ? - zapytał Daniel wpatrując się w  Justynę.
- Pewnie - westchnęła  szybko.
Po tym jak oboje odeszli od naszego stolika, popatrzałam się na Kubę mówiąc :
- Nie podoba mi się ta dziewczyna...
- Nawet ładna jest - burknął, popijając malinowy drink.
- Ładna ? Chyba sobie żartujesz ! Nie widzisz jak ona się ubrała ?! - wybuchnęłam, kierując swój wzrok na tańczącą Justynę.
- Ma swój styl... - stwierdził cicho.
- Kuba, to nawet nie można nazwać stylem ! Różowa torebka, białe legginsy i fioletowa bluzka z cekinami ? To Twoim zdaniem jest styl ? - zapytałam oburzona.
- Może lubi takie kolory ? 
- Moim zdaniem, ta cała Justyna to totalna porażka ! Przecież ona na pewno nie zakochała się w Danielu .
- Już przestań... - mruknął pod nosem.
- Nie przestanę, póki nie zobaczę ,że jej na serio zależy na moim kuzynie - oznajmiłam pewna siebie.
- Nie widzisz jak się świetnie bawią ? Widać, że coś ich łączy - stwierdził , kierując wzrok na parkiet.
-Zobaczymy... Idziemy potańczyć ? - zapytałam znudzona.
- Możemy, ale nie przejmuj się już tak tym .

***

Okoły godziny 21:30 , wszyscy byliśmy już w domu. Bawiliśmy się świetnie, lecz cała ta sytuacja z dziewczyną Daniela, nie dawała mi spokoju. Przyznam, że na festynie wyglądali jak para zakochanych, ale w końcu to dopiero kilka godzin ich "związku" ! Oczywiście Justyna spała w osobnym pokoju ,za decyzją cioci i wujka. Otyle dobrze, że ja i Kuba jesteśmy razem w pokoju...

*** 

Nad ranem obudziły mnie głośne hałasy, dobiegające z pokoju obok. Natychmiast założyłam na siebie szlafrok i zaczęłam wędrować w kierunku pisków i wrzasków. Hałasy dobiegały z pokoju Daniela. Przez chwilę, zastanawiałam się czy na pewno wejść do sypialni, lecz z powodu mojej ciekawości, zapukałam szybko do drzwi, po czym gwałtownie spytałam :

- Co tu się dzieje ?

Na moich oczach, ukazał się pół nagi Daniel i  Justyna. Obrzucali się poduszkami i  łaskotali. W pewnej sekundzie , na moment mnie osłupiło. Czułam się skrępowana i przy okazji zszokowana. To nie był za przyjemny moment , kiedy Daniel w samych majtkach wpatrywał się na mnie jak na debila...

- Przepraszamy. Obudziliśmy was ? - zapytała Justyna, lekko się chichocząc.

- Nie, nie... Po prostu myślałam, że coś się stało. To ja już pójdę... - oznajmiłam skrępowana.

- Zaczekaj ! - krzyknął za mną Daniel.

- Tak ? - westchnęłam powoli podchodząc do łóżka.

- Czy wybralibyście się z nami dzisiaj na dyskotekę ?

- Co ? Na dyskotekę ? To tu w ogóle istnieje takie coś jak "dyskoteka" ?  

- Oczywiście. To godzina jazdy stąd, ale warto tam jechać... - oznajmił z uśmiechem.

- No nie wiem... Musiałabym się zapytać Kuby co o tym sądzi, ale raczej zostaniemy w domu .

- No proszę - wtrąciła się Justyna.

- Zobaczymy - mruknęłam wychodząc powoli z pokoju.

***

Wróciłam do swojej sypialni cała oszołomiona. Miałam zamiar nie mówić Kubie o tym całym wypadzie na dyskotekę, lecz stwierdziłam, że i tak prędzej czy później by się dowiedział. Usiadłam na skrawku łóżka i zaczęłam bawić się bezsensownie, nitkami od poszewki .

- Gdzie byłaś ? - zapytał zaspany Kuba. 

- U Daniela i Justyny - odpowiedziałam .

- To oni spali razem ? 

- Chyba tak... - mruknęłam zdenerwowana.

- Co się stało ? 

- Nic... Jakoś, tak nie mam dzisiaj humoru... - powiedziałam powoli .

- Przecież widzę, że nie przez humor jesteś taka inna niż zwykle - oznajmił pewny siebie.

- Daniel i Justyna ,chcą nas zabrać na dyskotekę - burknęłam.

- Kiedy ?

- Dzisiaj.

- To super ! Jedziemy - odparł zadowolony.

- Nie. Nie chce jechać - odrzekłam zniechęcona.

- Dlaczego ?

- Bo.... Tam... No wiesz.... Będzie ta Justyna - westchnęłam nie potrafiąc ułożyć zdania.

- No i co ? Natalia, za co ty się na nią tak uwzięłaś ?! Przecież ona Ci nic  nie zrobiła - odrzekł zdziwiony.

- Denerwuje mnie swoim istnieniem. Nie widzisz jak ona się zachowuje ? Jakby była najpiękniejsza, najmądrzejsza i najzdolniejsza na całym świecie. 

- Moim zdaniem, to zwykła, ładna dziewczyna , która po prostu lubi się dobrze ubrać.

- Czyli ja jestem gorsza ? - wybuchnęłam złością.

- Oczywiście, że jesteś od niej o sto razy lepsza i ładniejsza !

- No mam taką nadzieję - powiedziałam, wpatrując się w niego z poważną miną.

- Czyli pojedziemy z nim na tą dyskotekę ? - zapytał z uśmiechem.

- No niech będzie.... Ale jest jeden warunek ! Masz z nią nie tańczyć. Jeszcze Ciebie mi zabierze... - burknęłam.

- Spokojnie. Spędzę z Tobą cały wieczór, a nawet noc - odparł lekko się śmiejąc.

- Kocham Cię - oznajmiłam całując go ciepło w usta.

*** 

Popołudnie minęło mi bardzo miło. Starałam się nie spędzać zbyt wiele czasu,  w towarzystwie nielubianej mi Justyny. Skupiałam się głównie na spędzeniu czasu z  Kubą. Dużo spacerowaliśmy i wspominaliśmy nasze pierwsze spotkania. Były niedawno, ale ja czuję, jakby były co najmniej dwa lata temu. Czas szybko mija, ale ja nadal nie mogę sobie uświadomić, że mam u boku mojego wymarzonego chłopaka. Zupełnie zapomniałam o tych całych przykrych sytuacjach , które miały miejsce niedawno w moim życiu. Pierwszym moim postanowieniem , kiedy wrócę do domu ,jest pogodzenie się z mamą. Przemyślałam ,jak ważna jest dla mnie moja własna matka. W końcu to ona trudziła się , aż szesnaście lat nad moim wychowaniem. Jej złe zachowanie wobec mnie, wytłumaczyły problemy w znalezieniu pracy i brak męża, a mojego taty....

O godzinie dziewiętnastej, zaczęliśmy się przygotowywać na imprezę. Nie miałam specjalnie w mojej walizce zbyt wielu rzeczy dostosowanych do takich imprez, więc ubrałam zwykły, bawełniany sweterek i czarne legginsy. Kuba ubrała się tak samo skromnie. Kiedy oboje byliśmy \ gotowi do wyjazdu, zeszliśmy na dół do kuchni. Tam czekali na nas już Daniel i Justyna. Oczywiście, Justyna była ubrana w  krótką i obcisłą sukienkę i różowe szpilki. Gdy tylko widziałam jak Kuba się na nią wpatruje, od razu się coś we mnie gotowało...

Zajechaliśmy godzinę później. Oczywiście, jak to w clubach, otaczała nas wielka gromada ludzi. Club nie był zbyt duży, więc goście dosłownie się nie mogli pomieścić. Od razu gdy weszliśmy do clubu, Justyna pobiegła z Danielem tańczyć, a ja i Kuba zasiedliśmy do baru. Spędziliśmy w ten sposób około dwie godziny, po czym zrobiło mi się nie dobrze. Pobiegłam szybko do łazienki i zwróciłam wszystkie drinki ,jakie wypiłam przez ten cały czas. Po dziesięciu minutach spędzonych w kabinie, usłyszałam pukanie. Od razu wpadło mi do głowy, że to może być Kuba, więc szybko otworzyłam drzwi. Ku mojemu zdziwieniu ,był to przejęty całą  sytuacją Daniel. 

- Wszystko dobrze ? - zapytał zszokowany.

- Chyba tak... - odpowiedziałam przymulona.

- Gdzie jest Kuba ? 

- Nie wiem. Nie widziałem go przy barze - oznajmił.

- To w takim razie, gdzie on jest ?!

- Nie mam pojęcia. Idź się przemyć i wspólnie go poszukamy.

- Dobrze - odpowiedziałam przestraszona.

Po tym jak  lekko się odświeżyłam, zaczęłam razem z  Danielem szukać Kuby. Niestety, nie było go nigdzie na teranie clubu. Co dziwnie, Justyna też gdzieś zniknęła. Miałam koszmarne przeczucia...

---------------------------------------*-------------------------------------------------

Proszę, macie dłuższy rozdział :) Mam nadzieję, że Wam się podoba :) Osoby , które czytają mojego Facebook'a wiedzą, że chciałam zawiesić bloga do wakacji ... Jednak stwierdziłam, że za dużo pracy wprowadziłam w ten blog żeby od tak sobie go zawieszać :)
Piszcie co sądzicie o rozdziale ;* paaaaaaaaa :*