Rozdział XXVII

Rozdział XXVII

Dwie godziny później byłam już z powrotem w domu... Przed mamą musiałam skłamać ,że pojechałam z Kubą do kina, bo gdyby dowiedziała się prawdy, na pewno nie byłaby zadowolona. Zaraz jak wróciłam, wyjęłam z komody moją kolorową  piżamę i postanowiłam wziąć szybki prysznic....

Kiedy już przebrana w piżamę , leżałam z laptopem na łóżku, nagle niespodziewanie, dostałam sms'a od Łukasza. Z jego treści wynikało, że chce się spotkać ze mną , za dwa dni w pobliskiej kawiarni. Niestety musiałam skłamać nagłą chorobą, aby odmówić, ponieważ jak na razie cały mój wolny czas chcę poświęcić Kubie. Przez około godzinę, chatowałam z Domi na chacie, a następnie , zmęczona i pełna wrażeń , poszłam spać.

***

Rano, obudziły mnie hałasy dobiegające z kuchni. Byłam lekko zdziwiona, ponieważ sądziłam, że mama  już dawno poszła do pracy. Założyłam na siebie frotowy szlafrok i szybkim truchtem zeszłam na dół do kuchni. 

- Mamo, co Ty robisz ? - zapytałam stojąc na jednym schodku schodów prowadzących do kuchni.
- Obudziłam Cię ? - spytała trzymając w jednej dłoni blachę do ciasta.
- No tak jakby... Mam dzisiaj urodziny, że pieczesz ciasto ? - odparłam lekko się śmiejąc.
- Oczywiście że nie ! To ciasto na dzisiejszy wieczór. Już nie pamiętasz , że przychodzi Rafał ze swoim synem ?! - powiedziała oburzona.
- Pamiętam, pamiętam... - mruknęłam cicho.
- Ale czy to aż tak ważna uroczystość , że od samego rana musisz przesiadywać w kuchni ?- dodałam zirytowana.
- Kochanie, Rafał jest dla mnie kimś wyjątkowym. Ten wieczór musi być idealny... - westchnęła wyjmując produkty z lodówki.
- Yhy...- burknęłam przy okazji ziewając.
- Masz tu pięćdziesiąt złotych. Pojedz sobie dzisiaj na zakupy i kup jakąś fajną sukienkę na dzisiejszą kolację - odparła wyjmując z portfela pieniądze .
- Dobrze. Zaraz zadzwonię po Domi i razem wybierzemy się do centrum handlowego - oznajmiłam wracając się z powrotem do swojej sypialni.

***

Po przyjściu do mojego pokoju, wykonałam telefon do Dominiki. Oczywiście natychmiastowo zgodziła się na wypad zakupowy i umówiłyśmy się na godzinę jedenastą. Ustaliłyśmy, że jej tata nas podwiezie , ponieważ i tak o tej godzinie jedzie  tam gdzie my, z racji tego , że pracuje w jednej z restauracji w centrum handlowym. 

Postanowiłam, że ubiorę się bardziej "ciepło'', ponieważ pogoda za oknem ,nie zapowiadała słonecznego dnia. Na dnie mojej szuflady, odnalazłam czarne legginsy , które założyłam wraz z bluzką w azjatyckie wzory . Jako dodatek założyłam srebrną bransoletkę z ćwiekami i czarną torebkę.Na usta nałożyłam lekko różową szminkę , a oczy pogrubiłam czarnym tuszem do rzęs. Kiedy już byłam gotowa do wyjścia, w kuchni zjadłam na szybko kukurydziane płatki z mlekiem i w oczekiwaniu na Domi i jej tatę wyszłam przed dom. Na mojej ulicy panował spokój i chłód. Czułam się jakbym mieszkała jako jedyna na tej planecie. Na ulicy nie przejeżdżały żadne auta, a na chodniku nie było ani jednej żywej duszy. Pustka. Gdy zobaczyłam nadjeżdżający samochód, byłam pewna, że to tata Domi.

- Dzień Dobry ! - powiedziałam otwierając drzwi auta.

- Cześć. Wsiadaj - odpowiedział dość luźno.

- Dziękuję, że miał Pan ochotę nas podwieź - oznajmiłam z uśmiechem.

- I tak muszę jechać do pracy, więc w tym momencie nie robi to dla mnie żadnego kłopotu - zaśmiał się lekko.

- Racja, ale i tak dziękujemy - odparłam.

- Co słychać u Twojej mamy ? - zapytał sympatycznie.

- Wszystko w porządku. Znalazła pracę, chłopaka... - mruknęłam.

- Chłopaka ? - prysnął śmiechem.

- Partnera - poprawiłam szybko.

- No już lepiej... I jak wrażenia ? Co o nim sądzisz ? 

- Jeszcze go nie poznałam. Będę miała dzisiaj okazję - burknęłam znudzona rozmową.

- Aha, rozumiem. No dziewczyny, dojeżdżamy już ! Miłych zakupów Wam życzę...

- Już wystarczy tato ! - krzyknęła nerwowo Domi.

- Czego ?

- Tej Twojej głupiej gadaniny - wrzasnęła.

W tej chwili nastała minutowa cisza. Szczerze ? Ogromna ulga. Tata Dominiki mnie ogromnie irytował. Nawet nie dlatego , że tyle gadał , ale tym że wszystko chciał wiedzieć. Kiedy już wysiadłyśmy z samochodu i ruszyłyśmy na sklepy, odparłam po cichu do Domi:

- Sorry, ale Twój tata jest trochę wkurzający...

- Wiem, nie musisz mnie o tym informować. Czasami mam go ochotę zamknąć na cały dzień w pokoju i nie wypuszczać - dodała zdołowana.

- No cóż... Z rodzicami czasami tak bywa. Też w niektórych momentach mam dosyć mojej mamy, ale tak naprawdę nie wiem co bym bez niej zrobiła gdyby jej nie było.

- Eh, lepiej nie gadajmy o takich przytłaczających sprawach. Mów co u Ciebie ? Jak Ci się układa z Kubą ?

- Tak jak Ci wczoraj pisałam na chacie, niezbyt kolorowo.  Wszystko się wywróciło do góry nogami we Francji. Jeśli chodzi o związek z Kubą... Jest cudownie ! - prysnęłam energią.
- Bardzo się cieszę , że wam się układa. Mój związek jest równie świetny jak Twój - odrzekła szczęśliwa.
- No właśnie ! Zapomniałam kompletnie się Ciebie spytać o szczegóły! Jaki on jest ?! Gdzie się poznaliście ?! Ile już jesteście razem ?! - psiknęłam .
- Jest fantastyczny. Ładny, umięśniony, romantyczny, wrażliwy. Ideał ! Jesteśmy już dokładnie 4 dni , 8 godzin i 13 minut - oznajmiła spoglądając na zegarek u prawej ręki.
W tym momencie poczułam jak ktoś...

_______________________________*____________________________
Oczywiście musiałam zakończyć w tym momencie ^-^ ! Kolejne za 2-3 dni. Może nawet wcześniej :P ZOBACZYMY ! ( ogólnie staram się pisać częściej, bo ogólnie Was zaniedbałam i wgl :( ) MAM NADZIEJĘ , ŻE WAM SIĘ PODOBA I DOCENIACIE MÓJ WYSIŁEK :)
PODOBAŁO CI SIĘ ? ---- > SKOMENTUJ -----> KOMENTARZ = MOTYWACJA !
*
http://wi-kaa.tumblr.com/ - ZAPRASZAM NA ŚWIETNEGO BLOGA <3 !